Maak kennis met het bestuur
Onze bestuursleden ontvangen geen vergoedingen.
Mathijs Lindemulder
Mathijs Lindemulder is voorzitter van de stichting.
“Het is dan ook een eer om me in te zetten voor Awas Kaki.”
“Voetbal is hetgeen waar mijn verhaal bij Awas Kaki begon. Vanaf de jonge jeugd heb ik bij verschillende clubs in de stad Groningen (onder andere Be Quick 1887 en CVV Oranje Nasau) op top-amateurniveau gevoetbald. Tijdens een rondreis in Zuid-Oost Azië heb ik contact gezocht met Ronald, met de vraag of ik iets voor de voetbalschool kon betekenen in Semarang.
Gedurende een periode van twee weken heb ik samen met Ronald training gegeven aan de leerlingen op de voetbalschool en kennis gemaakt met de coaches. Het raakt mij nog steeds als ik terugdenk aan hoe zo’n klein gebaar, het geven van een voetbaltraining en aandacht, zoveel vreugde en dankbaarheid bij de leerlingen losmaakte. Naast de voetbalschool hebben Ronald en Barbara mij ook andere projecten laten zien, bijvoorbeeld de support aan de lokale (basis)school.
Ik heb in de periode ontzettend veel waardering gekregen voor het enorm grote hart van Ronald en Barbara en de steun die ze via tal van projecten bieden aan de kansarmen in Indonesië.”
Wilco Berghoef
Wilco Berghoef, secretaris.
“…, en ben dankbaar voor de blijvende vriendschappen die ik daar met Indonesiërs heb gesloten.”
”Al van jongs af aan volgde ik via mijn ouders de avonturen van Ronald en Barbara. Het land Indonesië inspireerde me en na het behalen van mijn HAVO-diploma vond ik het een perfect moment om iets maatschappelijks te doen. Ik hoefde niet lang na te denken om contact op te nemen met Ronald. In januari 2018 (op mijn 17e) ging ik samen met mijn beste vriend Tom voor drie maanden naar Semarang.
Tijdens deze drie maanden maakten we kennis met de voetbalschool, coaches, spelers en studenten. Onze reis begon met het meenemen van 70 ballen als ruimbagage. Bij aankomst beseften we meteen wat dit kleine gebaar voor de gemeenschap betekende. We organiseerden verschillende activiteiten voor Awas Kaki, van het geven van voetbalclinics tot het lesgeven over Nederland op de lokale school.
Ik denk met veel plezier terug aan deze periode en ben dankbaar voor de blijvende vriendschappen die ik daar met Indonesiërs heb gesloten. Doordat we in hetzelfde gebouw als de spelers van de voetbalschool verbleven, hebben we in die drie maanden een hechte band opgebouwd.
Toen Ronald en Mathijs mij vroegen om deel te nemen aan het bestuur, was de keuze dan ook niet moeilijk. Zo blijf ik betrokken bij de maatschappelijke projecten die Awas Kaki opzet en houd ik contact met de mensen in Indonesië. Dit geeft mij een enorme boost.”
Cor van Waveren
Cor van Waveren, penningmeester.
“Want het draagt bij aan concrete kleinschalige naastenliefde.”
“Jaren geleden leerde ik Ronald Lepez kennen als collega bij ROC Friese Poort. Hoewel ik zijn geloofsenthousiasme wel groot vond, had ik veel bewondering voor zijn inzet. En voor de initiatieven die hij nam, zoals het oprichten van de stichtingen Sports Witnesses en Awas Kaki. Zelf zou ik niet zo’n grote stap genomen hebben: ontslag nemen en naar Indonesië gaan voor Awas Kaki. Daar had ik wel zo mijn bedenkingen bij, maar okay. Daarna verdwenen Ronald en Barbara zo’n beetje uit mijn blikveld, hoewel… Een enkele keer kwam er wel een herinnering boven.
Toen ik met pensioen zou gaan, zag ik op Facebook dat er een jonge penningmeester gezocht werd voor Awas Kaki. Hoewel ik eigenlijk helemaal geen cijferman ben, ik was toch al jaren penningmeester van een kerk. En misschien bang om in een zwart gat te vallen, meldde ik me aan: als ze geen jong iemand konden vinden, dan wilde ik misschien wel penningmeester worden. Ik dacht dat ik zou moeten solliciteren en vanwege mijn leeftijd zou afvallen. Maar dat was niet zo: ik had de functie al.
Ik vind het heel mooi om dit werk te doen. Want het draagt bij aan concrete kleinschalige naastenliefde. Er gebeuren daar in Indonesië gewoon heel goede dingen met het kleine budget wat we hier in Nederland beschikbaar krijgen. Dankzij onze vaste donateurs, de Vrienden van Awas Kaki, hebben we gelukkig stabiele inkomsten en kunnen we een goede inschatting maken van de reële mogelijkheden. En als je op de website kijkt, zie je meteen dat het geld goed besteed wordt: aan concrete mensen en activiteiten, goede voorbeelden in een woelige wereld. Er blijft niks aan de strijkstok hangen. Daar heb ik een goed gevoel over.”
Mark Drenth
Mark Drenth, algemeen bestuurslid.
“Kinderen in Indonesië helpen bouwen aan een mooie toekomst.”
“Na een oproep van Ronald voor een gastgezin voor twee enthousiaste trainers uit Indonesië ben ik in contact gekomen met Awas Kaki. Voor Peter en Febrian heb ik toen een stage plaats kunnen organiseren bij sc Heerenveen bij de O17. Het contact met deze jongens is gebleven. In 2023 ben ik samen met mijn gezin een week naar Semarang geweest om daar te kijken hoe de jongens getraind worden, waar ze naar school gaan en waar ze wonen. Dit heeft veel indruk gemaakt op ons, niet alleen de inzet van trainers en andere betrokkenen maar ook de omstandigheden waar de jeugd in Nederland nog veel van kan leren. Met Ronald en Barbara is het contact ook gebleven. De Indonesische gastvrijheid (mijn vrouw Jeannette is Javaans) is de hier de basis van. Na de vraag van Ronald of ik mij wilde inzetten voor de stichting kon ik natuurlijk geen nee zeggen.”
Tom Allema
Tom Allema, algemeen bestuurslid.
“Het voelt goed om op deze manier nog steeds van betekenis te kunnen zijn voor de mensen in Indonesië.”
Voetbal speelt al sinds kleins af aan een grote rol in mijn leven. Toen ik de middelbare school had afgerond en niet goed wist wat ik wilde doen, kwam Awas Kaki als geroepen. Samen met Wilco heb ik Ronald en Barbara drie maanden bezocht. Mensen in Indonesië helpen, voetballen en reizen: een perfecte combinatie, dacht ik. Al wist ik van tevoren nog niet dat dit een blijvende herinnering voor het leven zou zijn.
Tijdens deze reis heb ik de dankbaarheid van de mensen in Indonesië kunnen zien voor het werk dat Ronald en Barbara doen en dit maakt nog steeds indruk op mij. Hoe blij en dankbaar de mensen waren, was prachtig om te zien. Toen Peter en Febrian hier in Nederland waren, was het mooi om te zien wat voor hechte band en vriendschap we hadden opgebouwd in slechts drie maanden tijd.
Toen Ronald en Mathijs vroegen of ik in het bestuur wilde komen, hoefde ik ook niet lang na te denken. Het voelt goed om op deze manier nog steeds van betekenis te kunnen zijn voor de mensen in Indonesië en Ronald en Barbara te ondersteunen bij hun mooie werk.